श्वापद . .
– रानाला
तुम्ही असं
दूर लोटायला नको होतं .
एके काळी
तुम्हीच ना
रानसाली नेसला होता
लज्जारक्षणासाठी ?
तुमच्या घरांसाठी
रानानं आपली हाडं दिली .
हिर्वे हिर्वे हात दिले . .
भरभक्कम पाय दिले .
तळहातावरच्या फोडासारखं
तुमचं वाड्.मयदेखील
जपून ठेवलं पिढयान् पिढया . .
. . अगदी पानन् पान !
रानानं काय दिलं नाही तुम्हाला ?
फळं दिली . . फुलं दिली . .
गवताच्या काडीनंही
कडेवरची दूधपिती
खुडून तान्ही मुलं दिली !
देणार्‍यानं द्यावं किती
ह्याचा तरी विचार केलात ?
फक्त माणसाचं श्वापद होऊन
सिमेंटच्या जंगलात गेलात !
प्रतिक्रिया टाका
प्रतिक्रिया पाठवण्यासाठी आत जा