रुजू जरी दिलेस तू . . .
वृत्त : कलिंदनंदिनी
गण : लगालगा लगालगा लगालगा लगालगा
रुजू जरी दिलेस तू . . . फुलायचेच राहिले
उन्हास श्रावणातल्या भिजायचेच राहिले !
मला कुठे पसंत हा , असा उदास चेहरा ?
मनात लाख आणले . . हसायचेच राहिले !
फुले बरीच ओवली , तरी न हार साधला
तळाकडे सुतास गाठ द्यायचेच राहिले .
नव्या घरात येउनी कितीक काळ लोटला . . .
जुन्या घरील नाव ते , पुसायचेच राहिले !
पुन्हा मला अशी कशी तिथेच ठेच लागली ?
कळूनही कधीकधी वळायचेच राहिले !
तुला नको असून मी , उगा कशास तेवलो ?
क्षणात फुंकरीत त्या , विझायचेच राहिले !
युगेयुगे जरी इथे सबंध रात्र जागलो ,
उजाडते तरी कसे , बघायचेच राहिले !
प्रतिक्रिया टाका
प्रतिक्रिया पाठवण्यासाठी आत जा