फूल का त्यांना . .
अक्षरगणवृत्त : व्योमगंगा
गण : गालगागा गालगागा गालगागा गालगागा
फूल का त्यांना मिळावे अन् मला काटा रुतावा ?
माणसांच्या सारखा हा काय झाडांचाच कावा ?
फक्त ‘ हो – ना ‘ बोलणे हा कोठला संवाद होता ?
अन् तुझ्या स्पर्शामधेही केवढा होता दुरावा !
चौकशीचे शब्द त्यांचे केवढे मिठ्ठास होते . .
मात्र , उच्चारांत होता एक छद्मी बारकावा .
लावुनी दारेबिरे , ही झोपली वस्ती कधीची
का न आता चांदण्याला हुंदकासुद्धा फुटावा ?
हे कसे आले अवेळी भैरवीचे सूर कानी ?
फुंक माझी . . आणि त्यांच्या राहिला हातांत पावा !
बांधला मी सूर्य डोई . . सावल्या माझ्या , वहाणा . .
मी निघालो वाळवंटी दूरच्या अज्ञात गावा !
प्रतिक्रिया टाका
प्रतिक्रिया पाठवण्यासाठी आत जा