ते वसंत जरी किती

वृत्त : रागिणी 

 

ते वसंत जरी किती पाहिले जवळून मी
फक्त आठवता तुला , जातसे बहरून मी !

 

एकदा म्हटले तसे मी भल्याकरिता तुझ्या
बोललो तुजला कुठे सारखा उलटून मी ?

 

काल पानझडीमुळे सावली न दिली तुला . .
खंत जाळतसे उरी . .  पर्णहीन अजून मी !

 

सांजवात अलीकडे कोण लावतसे तिथे ?
अंतरी इतका कसा चाललो उजळून मी ?

 

पापणीस अता गडे , राहिले न टिपूसही
नेत्रदान तुला कसे द्यायचे भि़जवून मी ?

 

.