खाऊ . .

कोकणातली
आजी माझी
हापूसची फोड . .

 

नाशिकची
मावशी कशी
द्राक्षासारखी गोड . . !

 

श्रीखंडाची
वडी, तसा
वारणेचा मित्र . .

 

नागपूरची
आते म्हणजे
आंबटगोड संत्र !

 

पार्लेची
बिस्कीटं
दादा आणि आई !

 

रावळगावची
टौफी जशी
तशी माझी ताई !

 

घोलवडचा
मधूकाका
चिक्कू एक नंबर

 

खाऊच्या
खोक्यात त्याच्या
पुस्तकंच शंभर !

 

 

वा. न. सरदेसाई

Written by

" काव्य " हे सारस्वतांचे एक वाड्ःमयीन शक्तिपीठ आहे . दुर्गा , अंबा , चंडी , काली , भवानी ह्या आणि अशा देवता जशा एकाच शक्तीची अनेक रूपे आहेत ; त्याचप्रमाणे गीत , अभंग, ओवी , मुक्तछंद , लावणी , पोवाडा , दोहा , गझल , रुबाई इ. विविध स्वरूपांतून कविता प्रकट होत असते . . . . . . देवतांतील देवत्व आणि कवितांतील कवित्व ह्यांच्यात तत्त्वतः फरक नाही ; म्हणून भाविक आणि रसिक ह्यांच्यामधील आंतरिक नाते हे मुळात मनोगम्य असल्याने आध्यात्मिक नातेच आहे ! - वा . न. सरदेसाई

प्रतिक्रिया टाका