उपयोगच नव्हता तेव्हा . .

वृत्त : विधाता ( हिंदी )

गण   : एकूण मात्रा २८ ( १४+१४ )

 

उपयोगच नव्हता तेव्हा , सांगून कुणाला काही

नव्हताच कुणी घेणारा , ऐकून कुणाला काही !

 

संपती मुक्याने अपुल्या घाईत रोजच्या भेटी

आठेवे बोलण्यासाठी मागून कुणाला काही.

 

सांत्वनास गेलो म्हणजे सुचती न शब्दही मजला . .

हुंदके द्यायला जमते , मो़जून कुणाला काही !

 

होताना स्पर्श कळीला  खुपणारच होते काटे

मग, उगाच का बोलावे , टाकून कुणाला काही ?

 

संशयी जगाला नभही ओळखून आहे पुरते . .

ते चुकूनही देते का झाकून कुणाला काही ?

 

दिसतात मूळचे डोंगर वेगळेच ज्याला त्याला . .

जवळून कुणाला काही . . लांबून कुणाला काही  !